Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Quae contraria sunt his, malane? Duo Reges: constructio interrete. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo
tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.

Respondebo me non quaerere, inquam, hoc tempore quid virtus
efficere possit, sed quid constanter dicatur, quid ipsum a
se dissentiat.

Quid iudicant sensus?: Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes.
Bork: At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Magna laus.: Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Bork: Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.

Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.

Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Sed haec omittamus; In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.
Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.
Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Nihilo magis.

At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.
Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.

An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Quae ista amicitia est? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Scisse enim te quis coarguere possit? Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Bork Quae duo sunt, unum facit. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;